Ik was een masterstudent Psychologie, en de Universiteit Leiden was de plek waar ik leerde hoe krachtig onderwijs kan zijn wanneer het gepaard gaat met vriendelijkheid. Ik was eens te laat met het inleveren van mijn wekelijkse opdracht. In plaats van me daarop aan te spreken, nam mijn docent de tijd om te vragen hoe het met me ging en of ik ergens mee worstelde. Haar empathie is me altijd bijgebleven. Meer nog dan de kennis die ik het voorrecht had op te doen tijdens mijn tijd in Leiden. Sindsdien probeer ik die compassie door te geven, nu als docent in mijn eigen land, Indonesië.
